امروزه این روش با کاربرد‌های متفاوت و گسترده‌تر نسبت به سالیان گذشته در سراسر دنیا و به خصوص ایران بسیار رایج شده است.
این روش همانند سایر روش‌های سازه نگهبان دارای مزایا و معایبی است که در ادامه و به صورت موردی به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
روش نیلینگ، بسیار شبیه به تکنیک انکراژ بوده که یکی از مدل‌های پایدارسازی گود و شیب‌ها در پروژه‌های عمرانی محسوب شده و یکی از روش‌های مؤثر در افزایش توان و مقاومت خاک در عملیات ساخت‌وساز است.
عرض نوارهای زهکش (ژئوکامپوزیت) نیز باید حداقل ۲۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود.
این دستگاه تفاوت‌هایی در سیستم هیدرولیک، نیروی ضربه یا چکش و نوع انرژی (باد یا برق) دارند که به تنوع در عملکرد و کاربری آن‌ها می‌افزاید.
مدل سازی عددی پدیده روانگرائی در سد های خاکی۲۴,مرداد,۱۳۹۸ - ۱۴:۳۲
نیلینگ یک روش فعال برای پایدارسازی خاک است که در صورت حرکت خاک و ایجاد نیرو در نیل‌ها از ریزش خاک جلوگیری نیلینگ چیست می‌کند.
با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد هر گود و وجود عدم قطعیت ها و تنوع متعدد در:
از روش نیلینگ می‌توان در محدوده وسیعی از خاک‌ها استفاده کرد. اجرای این روش در خاک‌هایی که شرایط مطلوبی دارند می‌تواند موجب سهولت اجرای کار و اقتصادی بودن آن شود.
برای اجرای میخکوب در سازه‌های مختلف لازم است که فاکتورها و نکات مختلفی را مد نظر قرار داد تا نیلینگ بهترین عملکرد و کارایی را داشته باشد. از مهم‌ترین نکات می‌توان موارد زیر را رعایت کرد:
نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در محل گودبرداری به کار می‌رود.
توزیع فشار جانبی خاک بر روی دیوار سیستم میخ گذاری خاک و نیروی کششی سر میخ
پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهک‌های افقی یا مایل در دیواره‌هایی با فواصل مشخص حفاری می‌شوند. قطر این چاهک‌ها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آن‌ها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.
روش انکراژ دارای قدرت بیشتری در زمینه مهار نیرو‌های رانشی و ریزشی زمین برخوردار است